silenço sien fin... zaspero que mos nace i que mos muorre
traie siempre cun el un silenço, para quando las palabras deixáran de dezir: un die, medrou le alhá de ls uolhos i quedou solo quelor sien campo adonde caber, zasperado cumo prainada sien raia an busca de sues bordas.
Sem comentários:
Enviar um comentário